Het verhaal van Cindy: Liever 3 uur in de trein dan 1 uur in de auto

In deze editie van 'Het verhaal van’ vertelt Cindy over haar rij-onzekerheid, iets waar verrassend veel Nederlanders mee worstelen. Hoewel ze haar rijbewijs al jaren heeft, voelt autorijden voor haar als een ‘moetje’. Lees haar ervaringen, hoe ze ermee omgaat en waarom ze liever drie uur in de trein zit dan één uur in de auto.

Kun je iets vertellen over je rij-ervaring tot nu toe?

“Tijdens mijn studententijd ben ik begonnen met rijlessen. Ik vond dat ik een rijbewijs moest hebben, want ik wilde graag een onafhankelijke vrouw zijn. Maar autorijden vond ik toen al niet leuk. Toch slaagde ik in 1 keer voor mijn rij-examen. Omdat ik studeerde, reed ik daarna weinig, alleen af en toe in de auto van mijn ouders. En omdat ik het niet leuk vond, vermeed ik het zoveel mogelijk. 

Toen ik zwanger was van onze oudste zoon, nam ik voor de zekerheid nog een paar rijlessen. Ik vond dat ik moest kunnen rijden als iets met mijn kind zou gebeuren. Later moest ik naar de opvang rijden, naar kinderfeestjes, sportclubs en dat soort dingen.”

Hoe komt het dat je autorijden niet fijn vindt?

“Ik heb geen trauma of iets dergelijks, wat veel mensen wel denken als je auto rijden niet fijn vindt. Maar voor mij levert autorijden gewoon veel spanning op. Zodra je op de weg bent, krijg je enorm veel prikkels tegelijk: je moet letten op de weg, verkeersborden, stoplichten, andere weggebruikers… Dat vind ik lastig. Ook vertrouw ik andere bestuurders niet. Als ik bijvoorbeeld inhaal, ben ik bang dat iemand ineens naar links stuurt. Autorijden voelt voor mij echt als een ‘moetje’. Ik doe het als het moet, maar ik zit liever drie uur in de trein dan één uur in de auto.”

In welke situaties vind je autorijden minder stressvol?

“Ik heb twee banen gehad waar ik met de auto naar kantoor voor moest rijden. Dat was voor mij te doen omdat ik steeds dezelfde route reed. Dan weet ik wat ik kan verwachten en waar ik kan parkeren, want parkeren is ook zo’n ding. Ook onder tijdsdruk rijden vind ik lastig. Daarom vertrek ik graag ruim op tijd,  zodat ik mezelf wat tijd gun om zekerder te rijden en rustig een parkeerplek te vinden.”

En wanneer zit je juist heel gespannen achter het stuur?

“Rijden in het donker, in de regen, op onbekend terrein of in het buitenland vind ik echt niet prettig. Ook als ik veel handelingen tegelijk moet doen of niet weet of ik ergens kan parkeren, raak ik gespannen. Vroeger vond ik de snelheid op de snelweg ook spannend, maar dat gaat inmiddels beter.”

Wat was jouw meest spannende rij-ervaring?

“Afgelopen zomer maakten we met het gezin een roadtrip door Noorwegen met een gehuurde auto. Mijn man reed gelukkig, maar brak al aan het begin van de vakantie zijn arm. Tja, toen moest ik dus rijden. Dat werd een echte vuurproef. Ik zat half hyperventilerend achter het stuur! Ik moest op veerboten rijden, in mist en donker rijden, en er waren ontzettend veel tunnels—donker, smal én kronkelend. Niemand mocht iets zeggen tijdens het rijden, en ik heb volgens mij ook een paar onaardige dingen geroepen, haha!

Veel vrienden en kennissen vroegen of ik door die ervaring zekerder was geworden achter het stuur. Maar dat is niet zo. Ik was wel trots op mezelf, maar die rij-onzekerheid zit diep en gaat niet zomaar weg.”

Hoe beïnvloedt jouw rij-onzekerheid je dagelijks leven?

“Als het even kan, neem ik de trein of de bus. Dat betekent dat ik vaak eerder moet vertrekken en langer onderweg ben. Soms lukt het om te regelen dat ik word opgehaald. Autorijden doe ik echt alleen als het niet anders kan.
Ik heb niet het gevoel dat ik hier nog iets mee moet. Het is zoals het is, en ik weet dat ik kan rijden als het echt nodig is. Het is gewoon niet mijn ding. Misschien als er ooit zelfrijdende auto’s komen?”

Heb je tips voor anderen met rij-onzekerheid? 

“Er zijn wel een paar dingen die mij helpen om wat zekerder te worden, zoals toch regelmatig even te rijden om het ‘bij te houden’. Dan zorg ik dat ik de tijd heb, geen koffie drink (want daar word ik nóg meer hyper van) en ontspannen ben. Misschien dat een paar extra rijlessen je ook kunnen helpen.

Iedereen is anders, maar ik rijd het liefst alleen. Zonder ‘backseat driver’. Dan kan ik fouten maken zonder commentaar en even stoppen of een weggetje inslaan als ik daar behoefte aan heb. Als er toch iemand mee moet, dan graag iemand die geen commentaar geeft en gewoon relaxed met me kletst over andere dingen.

Schaam je niet voor je rij-onzekerheid. Ik merk dat veel mensen het begrijpen als ik het uitleg. Bedenk: jij hebt weer andere kwaliteiten!”