Wat ik je nog wilde miauwen

Beste kattenliefhebber, ik snap je adoratie voor mijn soort. Wij zijn intelligent, lenig en elegant. En hoewel ik snap dat je onder de indruk bent van onze verschijning, vraag ik je toch om af en toe voorbij al die schoonheid en souplesse te kijken. Want ja, ook wij hebben onze zwakke momenten met pijntjes en ongemakken. En dan hebben we echt jouw hulp nodig. Helaas pikken jullie lang niet altijd onze signalen op. Daarom neem ik ze met je door. Als je goed oplet, krijg je zo een kopje. 

Zie je me nog flaneren? 

Zoals je weet ben ik elegant. Ik maak graag indruk op je met een sierlijke sprong op tafel. Niet alleen als ik me goed voel, maar vaak ook nog als ik pijn heb. Wat ik op zo’n moment wél lastig vind: gracieus blijven flaneren. Dus let goed op hoe ik loop. Is mijn rug mooi recht of licht gebogen? En staat mijn staart fier omhoog of hangt hij er maar een beetje bij? Dat zijn signalen dat ik niet lekker in mijn kattenvel zit. Knap ik niet op na een nachtje bij jou op bed, wil je dan de dierenarts voor me bellen? 

Zorg ik goed voor mezelf? 

Glanst mijn vacht nog en verzorg ik me goed? Dat is een goed teken. Maar verslons ik me of zie je me juist steeds op dezelfde plek likken? Dan kan het zijn dat ik pijn heb. Hou me een tijdje goed in de gaten. Verder kun je veel aflezen aan mijn toiletgewoonten. Je weet dat ik die serieus neem. Dus als ik ineens naast de kattenbak plas, dan is dat niet omdat je me vannacht niet binnenliet. Een pijnlijke blaas doet nou eenmaal gekke dingen met een kat. Als ik er ook nog klaaglijk bij miauw dan probeer ik tegen je te zeggen: Haal het kattenmandje maar uit de schuur, we moeten naar de dierenarts. 

Heb ik gezonde trek? 

Wanneer ik mijn neus optrek voor mijn favoriete hapje, moet je opletten. En als ik die heerlijke tonijnpaté afsla, is het goed mis. Weinig of niet eten en drinken kan betekenen dat ik iets onder de leden heb. Maar ook als ik ineens meer eet of drink moet je alert zijn. Juist die veranderingen in mijn eetgedrag zijn aanleiding om advies te vragen aan de dierenarts. En nog even dit: Kijk altijd verder dan alleen mijn eetpatroon, want ook met gezonde trek kan er iets mis zijn. Eten is namelijk een instinct waar ik lang aan blijf toegeven. 

Gedraag ik me anders dan normaal? 

Wij katten trekken vaak ons eigen plan. Jullie noemen dat eigenzinnig en vinden ons daarom zo schattig. Als we ons niet lekker voelen of pijn hebben, vervallen we vaak in uitersten. Zo kan het zijn dat we de hele tijd naar buiten willen of juist helemaal niet. Of dat we steeds willen knuffelen of juist helemaal niet. Zelf laat ik zo min mogelijk merken. Ik klim ook nog steeds op schoot als ik me niet lekker voel. En spinnen doe ik dan ook gewoon. Dat kan verwarrend zijn. Blijf dus opletten. En bij twijfel nooit de kat uit de boom kijken, maar meteen de dierenarts bellen.  

Geen kattenpis 

Heb je het allemaal opgeslagen? Een klein testje dan. Stel ik zit gezellig bij je op schoot, ik laat je me aaien en geef je vriendelijke kopjes. Daarna loop ik naar mijn kattenbak en luid miauwend druppel ik er wat naast. Wat doe je? Pak je een dweil of bel je de dierenarts? Heel goed, natuurlijk bel je voor de zekerheid even de dierenarts, want zo’n signaal van mij is zeker geen kattenpis! Twijfelde je nog? Verdiep je dan ook even in onze kattentaal!